การประกาศตัวแปรไพธอน

การประกาศตัวแปรไพธอน

           ตัวแปร (variable) เป็นการกำหนดชนิดข้อมูลของตัวแปร  เพื่อนำไปใช้ในการเขียนโปรแกรม  โดยที่โปรแกรมภาษาไพธอนไปจองพื้นที่ในหน่วยความจำ เพื่อใช้เก็บข้อมูลชนิดต่าง ๆ แล้วแต่ชนิดของตัวแปรที่ประกาศเอาไว้  อาจเป็นชนิดตัวเลข ตัวอักขระ หรือสายอักขระ ข้อมูลประเภทเหล่านี้จะถูกนำไปอ้างถึงเมื่อเขียนคำสั่งไปอ้างอิง ภาษาไพธอนมีการประกาศตัวแปรไม่เหมือนเหมือนภาษาซี หรือภาษาปาสกาล ดังนี้

ชนิดข้อมูล		ภาษาไพธอน
Integer	จำนวนเต็ม	เช่น  i = 0        j = 5
float	ทศนิยม	เช่น  i = 0.0        j = 5.0
character	ตัวอักษร	เช่น  ch = ‘Y’
string	ข้อความ	เช่น  name = "Pitchaya"
boolean	บูลีน	เช่น  Boo = True        Boo = False

กฎการตั้งชื่อตัวแปรภาษา Python

1. ต้องขึ้นต้นด้วยตัวอักษร ห้ามใช้ตัวเลขหรือสัญลักษณ์ใดๆ

2. ห้ามมีช่องว่างหรือเว้นวรรค

3. ห้ามใช้เครื่องหมายต่อไปนี้ในการประกาศตัวแปร ! @ # $ % ^ &   *  ( )  -  =  +  ~

4. ห้ามตั้งชื่อตัวแปรซ้ำกับคำสงวน

5. ควรตั้งชื่อตัวแปรที่สื่อความหมายให้ชัดเจน เพื่อผู้อื่นตีความหมายได้เข้าใจ แต่ถ้ามีความหมายยาวมาก ให้ย่อ เช่น student_name ควรใช้ st_name เป็นต้น 

6. ตัวแปรที่มีตัวพิมพ์ใหญ่และตัวพิมพ์เล็กผสมกันจะมีความหมายต่างกับตัวพิมพ์เล็กเพียงอย่างเดียว เช่น St_Id แตกต่างจากตัวแปร st_id เป็นต้น

คำสงวน

         คำสงวน คือชื่อหรือคำที่ภาษา Python (ไพทอน) ไว้ใช้เฉพาะเพื่อเป็นคำสั่ง หรือมีไว้เพื่อเขียนเป็นโครงสร้างของตัวภาษาเอง โดยคำสงวนของ Python  ดังนี้